Toetsen, regen en verveling - Reisverslag uit Alajuela, Costa Rica van Sophie Heynen - WaarBenJij.nu Toetsen, regen en verveling - Reisverslag uit Alajuela, Costa Rica van Sophie Heynen - WaarBenJij.nu

Toetsen, regen en verveling

Blijf op de hoogte en volg Sophie

14 September 2014 | Costa Rica, Alajuela

Hola a todos!

Het is weer tijd voor een nieuwe blog. De titel vertelt het al een beetje. Ik heb niet veel (bijzonders) meegemaakt de laatste dagen, vandaar dat ik laatste tijd niets heb geschreven. Ik krijg toch allerlei vragen over hoe het nu gaat en wat ik doe. En een nieuw verhaal geeft daarop veel antwoorden in één keer.

Vorig weekend had ik op zaterdag een babyshower. Dat is een feest voor de vrouw die zwanger (bijna uitgerekend) is en dan voor alle vrouwelijke familieleden en kennissen en alle vriendinnen. Dit feest was van de vrouw, van de broer van Mauricio. Dus binnenkort krijg ik er een "nichtje" bij. De familie hier van Mauricio bevat trouwens al erg veel kleine kinderen. De familie van Kattia niet. Maar het feest was erg gezellig, er was een clown die het programma leidde. We hebben allerlei spellen en opdrachten gedaan en ook nog gedanst met z'n alle. De zaal waar het was was erg mooi versierd, overal stond lekker eten en cadeautjes voor iedereen. Er stond ook een grote tafel voor de cadeau's voor de moeder. Nou dat waren erg veel en grote cadeau's! Een babyshower is trouwens erg normaal hier in Costa Rica, iedereen doet het. Toen ik vertelde dat dit de eerste keer was dat ik op een babyshower was vonden ze dat raar om te horen.

Zondag weer een grote huisschoonmaak gehad. Ik vind het wel fijn, die grote schoonmaak elke week want Kenay plast en poept best vaak in huis en dat wordt opgeruimd door er een papiertje op de leggen. Niet echt opgeruimd dus. Ik ben dus degene die dat elke keer opruimd.. Maar alles is hier gewoon schoon hoor, niet denken dat ik in een vuilnisbelt leef. Verder hebben zondag wat gevoetbalt, spaans geleerd en wiskunde geleerd voor maandag. Zo'n dag thuis verveel ik me best wel. Ik heb al gevraagd of we wat meer kunnen doen op zo'n dag. Toen zeiden ze ja hoor, wil je naar het supermarktje?.. Dat is echt een miniwinkeltje in de straat achter ons huis en het is niet eens echt een winkeltje. Je staat aan een raam en zegt wat je wilt, het is ongeveer zo groot als m'n slaapkamer hier (niet groot).

Maandag weer naar school, maar het was toetsweek. Lekker om 12:10 pas beginnen, waar ik erg blij mee was aangezien de gewone schooldag anders om 07:00 zou starten. Mij was verteld dat ik de toetsen niet hoefde te maken, daar ging ik ook vanuit want ik zou de toetsen toch niet begrijpen. Zondagmiddag werd mij verteld dat ik ze wel moest maken.. Toen heb ik samen met Vale wiskunde geleerd. Ik snapte het wel, maar eenmaal op de toets bleek dat maar 1 onderdeel te zijn van de 6. De toets ging totaal niet, want de vragen waren natuurlijk in het spaans en ik mocht de vertaler niet gebruiken.

Dinsdag was het Día del Niño (Childrens day) hier in Costa Rica. Wat inhield dat we zonder uniform naar school mochten. Toen merkte ik het verschil weer goed, met of zonder uniform naarn school. Bij een uniform hoef je gewoon niet na te denken wat je aan doet en hoe het staat. Naar het weer hoef je ook niet te kijken want je moet toch die lange broek weer aan. Wat ik overigens niet begrijp, want het uniform is echt te warm soms. (En het warme seizoen moet nog komen..) Ik zal er wel aan wennen hoop ik. Het was leuk om iedereen in gewone kleren te zien, want dat geeft toch wat meer persoonlijkheid aan iemand. Alle studenten waren dus in gewone kleren, en voor 1 keer liepen de leraren nu in de schooluniform shirts. Verder kregen we taart en ijs op school en na de toets een klein cadeautje. Ik vind het best een goed idee als we die dag in Nederland ook gaan invoeren, inplaats van alleen vader- en moederdag. We hadden 2 toetsen, sociologie en spaans. De toets van spaans viel mee, ik begreep sommige vragen alleen de antwoorden dan niet.. Ik heb gewoon wat randoms ingevuld en er was veel meerkeuze waar ik gewoon wat kruisjes heb gezet. Het scheelt dat ze niet veel van me verwachten op school, anders zou het niet goed komen met deze toetsweek..

Ik had gevraagd of ik woensdag thuis mocht blijven aangezien ik weer een toets zou hebben die ik toch niet zou kunnen maken en wat dus totaal geen nut had. Dat mocht, dus ik was vanaf ongeveer 12 uur tot 5 uur alleen thuis. Ik heb geskyped met thuis (mis jullie!!), spaans geleerd, tv gekeken en wat verveeld. Als ik hier alleen thuis ben, is de poort op slot en mag ik met niemand praten die bij het huis komt. Ik mag dus ook niet weg. Ook mag ik niet alleen een rondje hardlopen of een stukje fietsen. Ohja, alle huizen hier hebben grote hekken voor het huis, de auto staat dan ook binnen het hek. Allemaal veiligheid, ookal is het hier niet gevaarlijk.

Donderdag ben ik gewoon weer naar school geweest. We hadden 2 toetsen, science en frans. Bij science heb ik gegokt wat ik kon gokken, en wonder boven wonder heb ik frans zo goed als kunnen invullen. Het was een erg laag niveau, dagen van de week, de maanden en nog wat woordjes. Ik wist nog best veel van wat ik 3 jaar geleden op school heb gehad. 's Middags heb ik Vale geholpen met engels want die toets was vrijdag. Ook dit was een erg laag niveau. Ik snap dat bijna niemand hier engels spreekt. Het is pas een paar jaar verplicht engels te geven op school, ze hebben 1 keer in de week engels, en tijdens de les doen we amper wat.

Vrijdag dus de engels toets, bij mij ging die goed en bij Vale ook. De toets begon 12:10 (zoals elke toets in de week) en rond 1 uur was ik klaar en Vale een uur later. Yes weekend dacht ik, maar nee. We moesten nog een uur wachten op school om vervolgens met alle leerlingen en leraren naar de gymzaal te gaan. Er was een bijeenkomst, geen idee waarom of waarvoor. Dat duurde ook een uur ongeveer. Het was erg saai aangezien ik niks verstond, wel was er een muziekkoor dat leuke liedjes zong. Daarna konden we eindelijk naar huis.

Zaterdag zouden we naar de stad gaan, aangezien Vale en ik 's avonds een feest van een vriendinnetje zouden hebben en nog cadeautjes moest kopen. Na het feest zouden Vale, Fabri en ik bij familie slapen dus daar hadden we onze spullen al voor ingepakt. Kattia, Vale en ik gingen de stad in met de bus. Onderweg begon het te regenen, en nog meer te regenen en nog meer te regenen.. Het was zo hard aan het regenen dat het verkeer 3 kwartier heeft stilgestaan. De straat was een rivier geworden en zelfs op de stoep kon je niet staan zonder natte schoenen te krijgen. Daarbij moet je weten dat alles hier is aangelegd met verwachting op veel regen. Het regent hier altijd wel veel in het regenseizoen, maar niet zoveel. In de stad zijn hele diepe en breede goten waar het water door heen loopt, erg veel putten en de stoepen zijn een stuk hoger dan de weg. We zijn de stad niet meer verder ingeweest en Mauricio opgebeld of die ons kon komen halen. Het was echt te slecht weer. Hij pikte ons ongeveer 50 meter van de bushalte op. We hadden een paraplu en liepen onder afdakjes van winkels, ondanks dat zijn we in die 50 meter zeiknat geworden. Vale en ik werden afgezet bij de familie (waar trouwens alleen de nicht thuis zou zijn). Het feest was afgeblazen aangezien dat buiten zou plaatsvinden, dus dat we geen cadeautje hadden was niet erg. Omdat we bij die nicht bleven slapen, hadden we dus gelukkig droge kleren bij ons. Rond 5 uur zijn Vale en ik naar de kerkjongerengroep gegaan omdat het feest dus niet door ging. Er waren allerlei activiteiten, en we zijn naar de kerk geweest. (Het is normaal niet in de kerk). Rond half 10 was het afgelopen en gingen we naar het huis van de familie, dat was vlak bij gelukkig aangezien het nogsteeds een beetje regende. Fabri had zich ondertussen erg verveelt omdat de nicht en een vriendin van haar de hele tijd in de slaapkamer zaten. Verder had hij erg honger en wij ook toen we thuis kwamen. Er was alleen geen eten en geen geld. We zijn toen door onze ouders opgehaald, hebben onderweg eten gehaald en zijn naar huis gereden. Fabri voelde zich ook niet goed, dus daarom naar huis.

Vandaag heb ik me weer verveeld. Fabri en Kattia waren naar een verjaardag, Mauri was met de auto en in de garage bezig en Vale was chagerijnig. Haar stemming veranderde gelukkig wel, we hebben een film gekeken en eten gekookt. Aan het eind van de middag hebben we heel gezellig met z'n vijfen gevoetbald in de tuin. En 2 keer de bal bij de buren geschopt.. Wat inhield dat we de bal zelf moesten ophalen aangezien dat huis te koop staat en er dus niemand is. Dus over een betonnen muur van 3 meter hoog klimmen. Vale en ik hebben daarna opgepast op het buurjongetje. Morgen hoeven we niet naar school en werk want morgen is het de onafhankelijkheidsdag in Costa Rica. We gaan met school de stad in, we hoeven geen schooluniform aan alleen het shirt. Ik ben benieuwd naar morgen want het wordt groots gevierd zeggen ze. Ik ga nu slapen aangezien het morgen wel weer vroeg opstaan wordt.

Ik zal snel weer een nieuwe blog schrijven met daarin ook dingen over het land zelf en niet alleen met wat ik heb meegemaakt. Ik hou van jullie!

Liefs uit Costa Rica

Link van mijn online fotoalbum: https://flickr.com/photos/125721562@N02/sets/72157646615008207

  • 15 September 2014 - 08:17

    Pascal:

    Hai lieverd,

    Geweldige blog weer. Toch nog allerlei dingen gelezen die ik niet wist. Schrale troost voor jou: ook hier is school soms erg saai ;-)

    Veel liefs, papa

  • 15 September 2014 - 08:43

    Bouwine:

    Als je weer terug bent zul je een museumbezoek in het weekend vast waarderen, haha!
    Lijkt me beter dan een saaie supermarkt die de naam niet eens verdient.

  • 15 September 2014 - 18:19

    Coen:

    Leuk verhaal alweer Sophietje! Ik houd het kort ik spreek je toch elke dag wel haha!
    ben succes naar de uitslag van de toetsen ;p

    Hou van je en doe ze de groeten! Coen

  • 15 September 2014 - 19:04

    Modita:

    Ha grote nicht,

    Wat een tegenvaller he, dat de dagen in Costa Rica, net zoal overal ter wereld soms gewoon saai zijn. Dat heb ik zelfs ervaren in paradijslijke omstandigheden. Ik zal maar geen blog van mijn week schrijven....minstens net zo saai ;-), nee, veel saaier nog! Maar stel dat je spaans goed genoeg is, en je wel naar buiten kan overdag alleen, dan kan je veel meer beleven. En meer toetsen leren..haha. Liefs Modita

  • 15 September 2014 - 20:21

    Jan En Leny:

    Hai lieve Sophie.
    Het is heel fijn om een bericht van jou te krijgen.
    We genieten er elke keer weer heel erg van.
    En je schrijft ook heel mooie verhalen. En we krijgen steeds meer inzicht hoe het daar met jou gaat.Ja soms zal het best saai zijn.
    En dan die reeeeegen. Maar goed Sophie ook dat hoort bij het land.
    Wij zijn nu op de terugweg naar huis vanuit Frankrijk.
    Hebben erg mooi weer gehad en echt genoten. En nu nog veel toetsen leren.
    Heel veel succes. We houden van je !!!!

  • 17 September 2014 - 21:00

    Pepijn:

    Hoooooooi. leuke blog! In ieder geval korter dan de laatste keer.

  • 17 September 2014 - 21:00

    Pepijn:

    :-)

  • 20 September 2014 - 09:52

    Marleen Senders:

    HOi Sophie, ik las laatst een intervieuw met een actrice die eerst komendiante was geweest.
    Zij was op gegroeit in Amerika op een grote farm waar de buren kilometers ver weg woonde en ze behalve haar ouders en haar broertje niemand had. Haar ouders kwamen iedere dag van hun werk ( op het land ) naar huis en vertelde de kinderen ( fantasie? ) verhalen waar ze allemaal erg om moesten lachen.
    Zo vertelde de actrice begon ze het leuk te vinden de anderen ook te verassen met een mooi verhaal waar iedereen om kan lachen. En omdat het er ongelovelijk saai was, oftewel helemaal geen afleiding was had ze veel tijd om zich wat te bedenken. Misschien was het zelfs wel om te overleven noodzakelijk in een zooooooooo saaaie omgeving je leven zelf spannend te maken.
    Sommige mensen gaan zelfs in een klooster of lopen uren en dagen lang in een omgeving waar weinig gebeurd of alles zich maar heel langzaam verandert om zich gevoelig te maken voor voor hun omgeving, om zich zo langzaamaan zich open te stellen voor de kleine impulsen of het bijzondere. In plaats van af te stompen hopen ze zo heel gevoelig te worden en proberen dat wat ze zien of voelen precies uit te drucken. Misschien wel met fantasie aangespekt of overdreven maar toch zo tot hun eigen kreativiteit te komen.
    De een wordt geeinspireerd door veel imputs de ander alleen maar afgeleid.
    Ik ben benieuwd of jij uit overlevensstrategische redenen uit je zelf de kracht en de fantasie kan vinden
    de saaiheit en verveling te overwinnen. liefs Marleen

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Sophie

Actief sinds 31 Juli 2014
Verslag gelezen: 637
Totaal aantal bezoekers 16953

Voorgaande reizen:

08 Augustus 2014 - 06 Juli 2015

Costa Rica

Landen bezocht: