Nog 10 maanden te gaan!

Hey allemaal,

Na een leuk weekend en in inmiddels een maand van huis vind ik het wel tijd voor een nieuw verhaal op m'n blog.

Mijn weekend begon al op vrijdag. Vale was ziek, waardoor ik niet naar school hoefde. M'n gastouders vinden het nog niet veilig genoeg als ik alleen met de bus ga, omdat ik een meisje ben, de weg niet precies weet, geen Spaans spreek en buitenlands ben. Omdat ik eerst nog niet wist dat ik niet naar school hoefde had ik wel om 5 uur 's ochtends een koude douche genomen.. Maar daarna ben ik weer lekker m'n bed ingedoken.
Ik twijfel of Vale echt ziek was, aangezien we nog naar de minisupermarkt op de hoek zijn geweest omdat ze persé chips en cola wou, dat was dan ook ons ontbijt. Maar dat maakt niet uit, want inplaats van naar school te gaan heb ik een leuk dagje gehad. We hebben gezellig 2 films gekeken, Spaans en Engels geleerd, gevoetbald en dingen voor het hondje gekocht dat we ook dit weekend hebben gekregen. Rond 5 uur gingen we weg, naar de kapper en naar de kerkclub voor jongeren of iets in die richting (geen idee wat het precies is).

Zaterdag zijn we naar de stad gegaan, met z'n 4en want Vale moest werken. M'n gastfamilie heeft me meer van de stad laten zien, wat ik leuk vond. Ik vind het persoonlijk geen mooie stad. Het is heel anders dan de steden die we in Nederland kennen en de hele stad is vol met de auto's die overal rijden. Wel heeft de stad een paar parken wat het gezellig maakt. Er worden veel dingen opstraat of in de bus verkocht, ook staat er op elke staathoek wel een kraampje met vers fruit te koop. Dat maakt het straatbeeld meteen anders. Over het algemeen zijn de spullen die hier te koop zijn, best goedkoop. In de stad zijn ook helemaal geen (Europese of Amerikaanse) winkels die ik herken. Allemaal onbekende winkels. In de middag gingen we luchen op een leuk pleintje bij een park. Daarna moest Fabri voetballen. Eind van de middag zijn we met z'n 5en naar Heredia gereden. Dat ligt tussen Alajuela en San José in en is ongeveer een halfuurtje rijden. We gingen naar een supergroot winkelcentrum. Eerst hebben we wat gegeten in een soort grote food-court. Daarna zijn we gaan winkelen. Hier hadden ze gewoon bekende winkels zoals, Mango, Zara en Forever21. De prijzen waren dan ook gewoon meer hetzelfde als in Nederland. Er werdt me ook verteld dat het daar duur zou zijn want in de stad is het dus goedkoop. Rond half 10 zijn we naar huisgereden en thuis ben ik meteen naar bed gegaan.

Zondagochtend moest ik al redelijk vroeg opstaan aangezien ik om half 8 in Alajuela moest zijn voor een dagje met AFS Alajuela. Gelukkig alleen met de studenten die ook in Alajuela wonen en niet de studenten van AFS uit heel Costa Rica. Bij het eerste kamp was het eigenlijk te veel waarom het soms echt te druk en daarom minder leuk was. We waren nu met 9 studenten, 4 vrijwilligers en 1 busschauffeur. 4 uit Italia, 2 uit Alemania, 1 uit Austria en 1 uit Finlandia. We gingen met z'n allen in een busje naar Laguna De Fraijanes. Na ongeveer een halfuur rijden kwamen we aan bij een soort recreatiepark. AFS had daar een eigen plek en daar hebben we allerlei opdrachten gedaan en informatie gekregen over de cultuur en natuur van Costa Rica. De laatste opdracht was een shirt beschilderen met iets van Costa Rica. Inplaats van de shirts hebben we elkaar beschilderd haha (moet soms toch kunnen). Na alle opdrachten hadden we 2 uur vrije tijd. Het was een leuk park en ik ging vooral om met een meisje uit Finland en een meisje uit Oostenrijk. We werden wel heel erg aangekeken door iedereen, geen idee of dat door onze beschilderingen kwam of door onze haarkleur. Ik wordt hier op straat best veel aangekeken of nageroepen. Niet zoveel als waar ik voor gewaarschuwd was, gelukkig.
Ik vond het trouwens heel fijn dat ik even fatsoenlijk met mensen kon praten. Er werd dan ook veel gepraat en ik merkte dat iedereen het fijn vond even zijn verhaal kwijt te kunnen. Het deed me goed om de andere verhalen te horen, want nu weet ik zeker dat ik niet de enige ben die moeite heeft met de taal en het gastgezin soms minder leuk vindt. Ik heb wel eens gedacht dat ik niet zo'n geluk had met m'n gastgezin en vond het ook niet altijd leuk. Maar na sommige verhalen gehoord te hebben, ben ik gelukkiger met m'n gastgezin. Begrijp me niet verkeerd hoor, want ze zijn echt lief en aardig. Alleen de cultuur is hier anders en dat is soms dus lastig.
Na die vrije tijd hebben we met z'n alle lekker gebarbecued. Daarna alles opgeruimd en weer in het busje. We reden nog 20 minuten verder naar La Paz Waterfall Gardens. De weg ernaar toe was mooi en toen we er aankwamen was de plek zelf ook erg mooi. Het was een mooie waterval op een mooi gelegen plek. Ik heb ook veel foto's gemaakt, maar over foto's zometeen meer. Daarna zijn we terug gereden naar Alajuela en toen ik thuis kwam was het hondje er! Het is een pup van ongeveer 2 weken oud nu. Het verbaast me dat het hondje nu al bij ons thuis is, want in Nederland duurt dat altijd langer voordat het hondje weg mag bij de moeder. Zijn naam is Kenay en hij is ongeveer zo groot (klein) als m'n voet. Doordat die zo klein en zwart is, hebben we hem al een paar keer niet kunnen vinden omdat hij ergens lag te slapen waar wij niet bij konden of hem echt niet zagen. Ik heb geen idee wat voor ras het hondje is, en dus ook geen idee hoe groot hij wordt. Het is echt een schatje (hij lijkt op mij). Hij mocht bij mij op de kamer slapen, wat achteraf niet zo'n goed idee was. Hij werd om half 4 's ochtend wakker en ik dus ook. Want hij ging huilen (hij kan nog niet blaffen) en rond lopen door de kamer. Hij trekt overal aan, bijt overal in en plast in huis (oke, hij lijkt toch niet op mij..)

Maandag was ik dus erg vroeg wakker door Kenay. M'n wekker zou anders om 5 uur af gaan aangezien de school om 7 uur begon. Ik heb me trouwens echt vergist in de schooldagen, ik dacht eerst dat het super chille dagen waren. Wat het eerst ook was, maar nu niet meer. Maandag, dinsdag en woensdag heb ik les van 07:00 am tot 04:15 pm. Donderdag heb ik les van 12:10 pm tot 03:10 pm en vrijdag van 07:00 am tot 11:40. Wel heb ik gelukkig heel veel pauze. De lessen zijn redelijk saai, ik leer spaans en luister muziek. Dat doe ik in de lessen dat er door m'n klasgenoten in de les iets wordt gedaan, want bij de helft van de lessen kijken we film met popcorn (jaa ze hebben hier ook popcorn!), zijn we foto's aan het maken of gewoon niks aan het doen en kletsen. De dagen zijn vermoeiend omdat ik niet ben gewend zo vroeg op school te zitten, het super warm is en al helemaal met dat uniform, er door iedereen en overal veel geschreeuwd wordt hier en omdat het gewoon lange dagen zijn. Ben vaak van half 7 tot half 5 van huis. Ik heb hier dan ook best vaak hoofdpijn en dat had ik maandag ook heel erg. Ik was ook heel erg moe door het zo vroeg wakker zijn en ben in de les zelfs in slaapgevallen, wat in Nederland zelfs nog nooit gebeurd is!

Dinsdag ben ik thuis gebleven van school omdat ik me echt niet lekker voelde. Kenay sliep weer bij me op de kamer en weer was ik rond half 4 wakker geworden van hem. Niet slim, en nu slaapt hij ook in de woonkamer inplaats van in mijn kamer. Ik heb dus lekker al m'n slaap in kunnen halen. Ik was alleen thuis omdat iederen naar het werk of naar school was. Na het douchen ging ik m'n handdoek in de tuin ophangen. En toen waaide de deur dicht aangezien Kenay het slipdingetje van de deur had weggehaald. Of te wel ik zat opgesloten in de tuin (die omringt is door een betonnen muur dus kon niet weg). Ik zou nog 5 uur moeten wachten voor er iemand thuis zou komen. Uiteindelijk is het me na 3 kwartier gelukt de deur open te maken met een tandenborstel. Via het open raam (dat gelukkig altijd open is) maar wel met tralies dus daarom duurde het zo lang. Toen ik het 's avonds vertelde moesten ze super hard lachen en vertelde ze dat het Fabri ook een keer was overkomen en dat hij daar toen wel 2 uur heeft moeten wachten. Nadat ik mezelf bevrijd had, heb ik me een beetje verveeld zo'n dag alleen thuis. Ik heb Spaans geleerd, geskyped, het huis schoongemaakt (jaja jullie lezen het goed, ik heb uit mezelf schoongemaakt) en tv gekeken. Rond 3 uur kwam Fabri thuis van school. 'S avonds kwam m'n contactpersoon, blijkbaar komt ze elke maand. Ik had een vertaalde mail in het spaans gestuurd met alles wat me dwars zat of wat ik me afvroeg. Dat heeft ze besproken met m'n gastfamilie.

Woensdag en donderdag ben ik gewoon naar school geweest. Ik begin school leuker te vinden omdat ik het gevoel heb dat Spaans steeds een heel klein beetje beter gaat, en ze me nu ook helpen met Spaans leren. Donderdag is de enige dag in de week dat we engels hebben op school, wat ik jammer vind. Want dat is eigenlijk de enige les die ik leuk vind. Ik lees dan ook de opdrachten voor, omdat ik het beter uitspreek dan al m'n klasgenootjes hier. Woensdag- en donderdagavond hebben we het met de jongeren uit de buurt gezellig gehad. We hebben gevoetbald, gebarbecued, kampvuur gemaakt en een film gekeken. Er is hier ook een jongen die best goed Engels kan, wat leuk is omdat ik zo toch met iemand kan praten en hij kan vertalen wat de anderen zeggen. Hij is de 1e persoon (behlave de Engels leraar op school dan) die ik ontmoet die Engels spreekt hier.

Het is hier regenseizoen, wat inhoudt dat het ongeveer 5 dagen in de week elke middag rond 4 uur gaat regenen. En als het regent, regent het keihard. Vaak ook onweer erbij en ook dat gaat hard. De stroom is ook al een paar keer uitgevallen. De eerste keer dat het zo hard regende, keek ik echt om me heen van gaat dit wel goed. Maar het blijkt hier dus normaal te zijn. Gelukkig hoef ik nooit lang door de regen te lopen omdat de bushaltes overal dichtbij zijn of er overkappingen zijn waar ik loop.

Nog een dingetje van Costa Rica, of van heel Centraal Amerika, dat weet ik niet. Maar iedereen begroet elkaar hier met 1 kus op de wang. Dat doe je bij mensen die je voor het eerst ziet, maar ook bij mensen die je elke dag ziet. Op school wordt het door meisjes bij meisjes gedaan maar ook met jongens. Jongens doen het niet bij elkaar. Ook is het hier heel normaal om als je 'hallo' zegt, meteen te vragen hoe het gaat. Dat doet eigenlijk iedereen. Zelfs als je in de auto zit en het roept naar iemand buiten terwijl je het antwoord niet eens meer kan horen.

Mijn heimwee is minder omdat ik weer wat moed heb gekregen door wat iedereen zegt, omdat ik me op dit moment iets minder alleen voel en Spaans beter gaat. Maar ik zal iedereen wel nog missen.
Dit is de 2e keer dat ik de blog schrijf, want de 1e keer had ik hem per ongeluk verwijderd voordat ik hem verstuurde... Vandaar dat het ook langer duurde. Vandaag ben ik al een maand van huis. Ik vind dat best lang klinken, maar ik moet er nog 10. En ja, inplaats van dat ik zeg dat ik er nog 10 heb, zeg ik dat ik er nog 10 moet. Soms voel ik me nog niet thuis hier, en spookt het soms door m'n hoofd om naar huis te gaan. Maar dat doe ik niet! Ik wil dit al lang en heb er hard voor moeten werken. Ik hoop gewoon dat ik me hier thuis ge voelen en het leuker ga hebben hier.

Ohja over foto's, ik vind foto's maken leuk dus ik maak ook overal foto's van. Die deel ik graag met jullie, alleen op deze site kan ik niet veel foto's kwijt. Om die reden heb ik een apart fotoalbum aangemaakt op Flickr. Ik heb geen ervaring met Flickr verder en hoop dus dat het goed werkt bij mij en iedereen. Er is ook een app van de site, die vind ik persoonlijk een stuk fijner. Dit is de link: https://flickr.com/photos/125721562@N02/sets/72157646615008207

Mucho amor y saludos desde Costa Rica!