Het zwembad, de kerk en feesten
Blijf op de hoogte en volg Sophie
07 Oktober 2014 | Costa Rica, Alajuela
Hola mi familia y amigos!
Het is al weer een tijdje geleden dat ik een verhaal op m'n blog heb geplaatst. Ik heb me minder verveeld dan de week ervoor en weer nieuwe ervaringen opgedaan.
Ondanks dat ik door de week niet veel bijzonders doe na school heb ik niet erg veel tijd om aan mijn blog te werken. Ik doe dat dan ook 's avonds laat in bed of op school in de lessen die ik niet begrijp en waar ik geen aantekekingen kan maken.
Zaterdagochtend was het erg chaotisch in huis. We waren met 8 personen in een niet zo'n heel groot huis, en er kwamen ook nog mensen langs telkens. Waarom? Omdat er 's middags feest zou zijn. Het huis werd schoongemaakt en we hebben boodschappen gedaan met z'n allen. Ik begreep niet zo goed waarom er een feest was, maar het had iets met god te maken denk ik. Vrijdag waren we naar de basiliek de Los Angeles in Cartago geweest. Daar hadden we een fles met 'heilig' water gevuld en dat werd zaterdag door een man van de kerk met een bosje takken uitgespreid door het huis en over iedereen heen. Het was gezellig met iedereen. De familie van Kattia's kant was er en de familie van Mauricio's kant. Verder ook nog vrienden en buren.
Zondagochtend hebben we het huis opgeruimd en schoongemaakt nadat iedereen lekker had uitgeslapen. Het was iets te laat geworden namelijk. Eind van de ochtend ging Vale naar de kerkjongeren groep, ik had geen zin om mee te gaan aangezien ze naar de kerk zouden gaan en ik dat niet versta. Het was erg warm dus toen zijn Fabri, Kattia en ik naar het zwembad gegaan. Het was een erg mooi tropisch aangelegd zwembad in een soort recreatiepark waar kattia gratis in kan met een pasje van haar werk. 's Avonds had ik samen met Kattia gekookt en daarna met z'n alle een film gekeken.
Maandag en dinsdag weer gewoon naar school geweest. School is niet iets waar ik naar uitkijk elke dag. Ik verveel me nogsteeds op school. Maar gelukkig begrijp ik bij sommige vakken wel meer waar het overgaat. Ik schrijf ook alle aantekeningen op, ook als ik niet eens weet wat ik schrijf. Dinsdag zijn Vale en ik eerder weggegaan van school omdat Vale zich niet lekker voelde. We gingen naar het ziekenhuis en ze kreeg een prik in haar onderrug, er werd bloed afgenomen en moest wat urine afstaan. Ik maakte me zorgen omdat ik niet wist wat ze had, maar door al die dingen leek het dat het ernstig was. Maar ze had een griepje..
Het blijkt hier trouwens best normaal te zijn om met buikpijn of een griepje al naar de ziekenhuis te gaan. In de whatsapp groep van andere studenten in CR waren daar allerlei verhalen over. Ook elke keer als ik hoofdpijn of buikpijn heb wordt mij gevraagd of ik naar het ziekenhuis wil.
Woensdag gebeurde er iets raars op school. Ik was in de pauze een rondje aan het lopen over het schoolterrein met een vriendin. En opeens kwam er een jongen naar me toe. Ik kende hem niet maar hij mij blijkbaar wel. Want hij wist dat ik geen Spaans sprak en vroeg of ik Engels sprak. Daarna zei hij dat ik de mooiste vrouw was die hij ooit had gezien en dat hij dat echt meende. Daarna gaf hij mij snoepjes en een kus op m'n wang (zoals iedereen hier bij elkaar doet) en liep weg. Ik wist niet zo goed hoe ik moest reageren en of het serieus was. Maar de snoepjes waren in ieder geval erg lekker ;).
Donderdag ben ik niet naar school geweest want ik voelde me niet lekker. Ik heb hier best vaak dat ik me niet helemaal fit voel. Ik denk dat dat komt doordat het hier erg warm is de laatste dagen en op school is het bijna niet uit te houden met een lekker warm uniform.. Ze doen er hier niet moeilijk over als je thuis wil blijven. School word ook niet geïnformeerd. Vale was ook al een paar dagen ziekjes en niet lekker dus bleef ook maar thuis.
Vrijdag zijn we wel weer naar school geweest en rond 12 uur lekker weekend. Na school zijn we even bij een vriendin van ons thuis geweest en daarna door de stad naar de bus gelopen. 's Avonds kwam er familie bij ons eten, en na afloop bleef de neef (Joseph) slapen. Dat is trouwens nog een dingetje. Ik noem hem hier telkens neef omdat ik dacht dat die dus de neef was van Vale en Fabri. Maar het is eigenlijk onze oom, want het is het broertje van Kattia. En dat terwijl hij 19 is en Kattia 37. Zo heeft een zus van Kattia een dochter (Rachel) van 20 wat dus wel onze nicht is. Ik vind het maar raar hier. Het is wel zo dat mensen hier redelijk vroeg kinderen krijgen maar ook redelijk laat. Ook zijn er 2 meisjes (uit de hoogste klas) bij ons op school die al een kindje hebben..
Zaterdagochtend was het weer schoonmaak ochtend en na het schoonmaken gingen Kattia en Mauricio weg voor een weekendje weg. Toen zijn Vale en ik naar de voetbal van Fabri wezen kijken. Dat duurde ongeveer 2 uurtjes en daarna zijn we met z'n drieën naar de stad geweest. Eerst lekker gegeten bij de McDonald's en daarna in de stad wat spulletjes gekocht. Verder heb ik de stad wat beter leren kennen en was er nog een leuk optreden in het centrale park.
's Avonds zijn we met z'n drieën en samen met een jongen uit de buurt naar de kerk geweest. Het was een dienst en ik verveelde me best wel. Ik vind het wel mooi om te zien dat de kerk en god hier zo belangrijk is voor eigenlijk iedereen. Zo goed als iedereen gaat hier wel eens naar de kerk. Na de dienst was er eten voor iedereen en daarna waren er wensballonen die we met z'n alle de lucht in deden.
Zondagochtend ging Fabri weer met de buurjongen naar de kerk omdat er iets met dieren te doen was. Vale en ik zijn toen met de bus voor 2 uurtjes naar het zwembad gegaan. Daarna weer naar huis gegaan aangezien er woensdag examens zijn. Begin van de middag kwamen Kattia en Mauricio terug van hun weekendje weg, lekker bruin want ze waren met hun vrienden naar het strand geweest. Rond 4 uur zijn Vale en ik naar de stad gegaan en daar met een paar vriendinnen wat gegeten. Daarna was er een soort feest is een gebouw dat me deed denken aan een bioscoop met 1 zaal. Het was een huis van god of iets dergelijks.
Maandag en dus weer naar school. We hoefde geen uniform aan omdat we gingen dansen op school. Dat was georganiseerd door de leerlingen die dit jaar klaar zijn op school. We hadden eerst gewoon les en rond 1 uur waren er dansworkshops. Het was erg gezellig en grappig om iedereen te zien dansen. Ik was wel verbaasd dat iedereen meedeed. Als je zoiets op een middelbare school in Nederland organiseert zal de helft niet eens meedoen.. Na de dans workshops verzamelde iedereen in de sportzaal, alle leerlingen en de leraren. Het was leuk versierd en er waren allerlei hapjes en drankjes neergezet. Er waren allemaal optredens van leerlingen, zang en dans. Op een gegeven moment zag ik de jongen die mij vorige week snoepjes had gegeven zich klaarmaken op het podium samen met een vriend. Ze gingen een liedje zingen. En voordat ze begonnen zei die jongen van de snoepjes door de microfoon, tegen de hele school, dat hij dit liedje speciaal voor mij zong.. (In het engels) Ik was overdonderd maar voelde me ook vereerd natuurlijk. Ik werd meteen aangekeken door allerlei mensen en iedereen vond het schattig en romantisch. Het was een Spaans liedje waardoor ik niet wist wat ze zongen. Maar m'n vriendinnen vertelde dat het over liefde ging en dat het heel romantisch was. Na dat te hebben gehad waren er nog wat leuke optredens en rond 5 uur gingen we naar huis. Gisteravond hebben we geleerd voor de examens en heb ik Vale geholpen met Frans en Engels.
Vandaag is het dinsdag. Het vandaag de laatste schooldag van een vriendin hier. Ze gaat voor een halfjaar naar de VS. Ik vind het jammer omdat ik leuk contact met haar heb, maar ben ook erg blij voor haar. Omdat het hier in Costa Rica best bijzonder is als je "zo ver" weg gaat. Het deed me erg denken aan m'n eigen afscheid in Nederland met m'n vrienden.. Ik zit nu bij scheikunde en iedereen is druk met leren en oefenen voor morgen, de examens. Over 10 minuten gaan we lunchen in de schoolkantine en dan nog een paar uur school..
Even iets over de mode hier in Costa Rica. De mode is hier erg verschillend. Sommige mensen lopen in dezelfde mode als in Nederland maar sommige mensen zien er ook uit alsof ze in hun pyjama lopen (doen ze volgens mij ook). De meeste mensen die klaar zijn met hun werk of school en thuis komen, kleden zich om in hun pyjama of makkelijke kleren. Het is wel zo dat sommige dingen die in Nederland heel normaal of hip zijn om te dragen, dat hier totaal niet zijn. Zo heb ik mijn Birckenstock slippers meegenomen vanuit Nederland hierheen, maar toen ik ze de eerste keer aanhad (naar de kerkgroep) werd er de heletijd naar m'n voeten gekeken. Daarna bleek uit iets wat Vale zei dat hier de oma's die dingen aan hebben.. M'n birckenstocks heb ik dus maar terug gedaan in m'n koffer.
Mijn spaans gaat steeds beter en ik praat ook met mensen van school op whatsapp. Ik gebruik dan nog wel veel vertaler, maar ook daardoor leer ik nu woorden en zinnen herkennen.
Heel veel liefs vanuit Costa Rica!
Het is al weer een tijdje geleden dat ik een verhaal op m'n blog heb geplaatst. Ik heb me minder verveeld dan de week ervoor en weer nieuwe ervaringen opgedaan.
Ondanks dat ik door de week niet veel bijzonders doe na school heb ik niet erg veel tijd om aan mijn blog te werken. Ik doe dat dan ook 's avonds laat in bed of op school in de lessen die ik niet begrijp en waar ik geen aantekekingen kan maken.
Zaterdagochtend was het erg chaotisch in huis. We waren met 8 personen in een niet zo'n heel groot huis, en er kwamen ook nog mensen langs telkens. Waarom? Omdat er 's middags feest zou zijn. Het huis werd schoongemaakt en we hebben boodschappen gedaan met z'n allen. Ik begreep niet zo goed waarom er een feest was, maar het had iets met god te maken denk ik. Vrijdag waren we naar de basiliek de Los Angeles in Cartago geweest. Daar hadden we een fles met 'heilig' water gevuld en dat werd zaterdag door een man van de kerk met een bosje takken uitgespreid door het huis en over iedereen heen. Het was gezellig met iedereen. De familie van Kattia's kant was er en de familie van Mauricio's kant. Verder ook nog vrienden en buren.
Zondagochtend hebben we het huis opgeruimd en schoongemaakt nadat iedereen lekker had uitgeslapen. Het was iets te laat geworden namelijk. Eind van de ochtend ging Vale naar de kerkjongeren groep, ik had geen zin om mee te gaan aangezien ze naar de kerk zouden gaan en ik dat niet versta. Het was erg warm dus toen zijn Fabri, Kattia en ik naar het zwembad gegaan. Het was een erg mooi tropisch aangelegd zwembad in een soort recreatiepark waar kattia gratis in kan met een pasje van haar werk. 's Avonds had ik samen met Kattia gekookt en daarna met z'n alle een film gekeken.
Maandag en dinsdag weer gewoon naar school geweest. School is niet iets waar ik naar uitkijk elke dag. Ik verveel me nogsteeds op school. Maar gelukkig begrijp ik bij sommige vakken wel meer waar het overgaat. Ik schrijf ook alle aantekeningen op, ook als ik niet eens weet wat ik schrijf. Dinsdag zijn Vale en ik eerder weggegaan van school omdat Vale zich niet lekker voelde. We gingen naar het ziekenhuis en ze kreeg een prik in haar onderrug, er werd bloed afgenomen en moest wat urine afstaan. Ik maakte me zorgen omdat ik niet wist wat ze had, maar door al die dingen leek het dat het ernstig was. Maar ze had een griepje..
Het blijkt hier trouwens best normaal te zijn om met buikpijn of een griepje al naar de ziekenhuis te gaan. In de whatsapp groep van andere studenten in CR waren daar allerlei verhalen over. Ook elke keer als ik hoofdpijn of buikpijn heb wordt mij gevraagd of ik naar het ziekenhuis wil.
Woensdag gebeurde er iets raars op school. Ik was in de pauze een rondje aan het lopen over het schoolterrein met een vriendin. En opeens kwam er een jongen naar me toe. Ik kende hem niet maar hij mij blijkbaar wel. Want hij wist dat ik geen Spaans sprak en vroeg of ik Engels sprak. Daarna zei hij dat ik de mooiste vrouw was die hij ooit had gezien en dat hij dat echt meende. Daarna gaf hij mij snoepjes en een kus op m'n wang (zoals iedereen hier bij elkaar doet) en liep weg. Ik wist niet zo goed hoe ik moest reageren en of het serieus was. Maar de snoepjes waren in ieder geval erg lekker ;).
Donderdag ben ik niet naar school geweest want ik voelde me niet lekker. Ik heb hier best vaak dat ik me niet helemaal fit voel. Ik denk dat dat komt doordat het hier erg warm is de laatste dagen en op school is het bijna niet uit te houden met een lekker warm uniform.. Ze doen er hier niet moeilijk over als je thuis wil blijven. School word ook niet geïnformeerd. Vale was ook al een paar dagen ziekjes en niet lekker dus bleef ook maar thuis.
Vrijdag zijn we wel weer naar school geweest en rond 12 uur lekker weekend. Na school zijn we even bij een vriendin van ons thuis geweest en daarna door de stad naar de bus gelopen. 's Avonds kwam er familie bij ons eten, en na afloop bleef de neef (Joseph) slapen. Dat is trouwens nog een dingetje. Ik noem hem hier telkens neef omdat ik dacht dat die dus de neef was van Vale en Fabri. Maar het is eigenlijk onze oom, want het is het broertje van Kattia. En dat terwijl hij 19 is en Kattia 37. Zo heeft een zus van Kattia een dochter (Rachel) van 20 wat dus wel onze nicht is. Ik vind het maar raar hier. Het is wel zo dat mensen hier redelijk vroeg kinderen krijgen maar ook redelijk laat. Ook zijn er 2 meisjes (uit de hoogste klas) bij ons op school die al een kindje hebben..
Zaterdagochtend was het weer schoonmaak ochtend en na het schoonmaken gingen Kattia en Mauricio weg voor een weekendje weg. Toen zijn Vale en ik naar de voetbal van Fabri wezen kijken. Dat duurde ongeveer 2 uurtjes en daarna zijn we met z'n drieën naar de stad geweest. Eerst lekker gegeten bij de McDonald's en daarna in de stad wat spulletjes gekocht. Verder heb ik de stad wat beter leren kennen en was er nog een leuk optreden in het centrale park.
's Avonds zijn we met z'n drieën en samen met een jongen uit de buurt naar de kerk geweest. Het was een dienst en ik verveelde me best wel. Ik vind het wel mooi om te zien dat de kerk en god hier zo belangrijk is voor eigenlijk iedereen. Zo goed als iedereen gaat hier wel eens naar de kerk. Na de dienst was er eten voor iedereen en daarna waren er wensballonen die we met z'n alle de lucht in deden.
Zondagochtend ging Fabri weer met de buurjongen naar de kerk omdat er iets met dieren te doen was. Vale en ik zijn toen met de bus voor 2 uurtjes naar het zwembad gegaan. Daarna weer naar huis gegaan aangezien er woensdag examens zijn. Begin van de middag kwamen Kattia en Mauricio terug van hun weekendje weg, lekker bruin want ze waren met hun vrienden naar het strand geweest. Rond 4 uur zijn Vale en ik naar de stad gegaan en daar met een paar vriendinnen wat gegeten. Daarna was er een soort feest is een gebouw dat me deed denken aan een bioscoop met 1 zaal. Het was een huis van god of iets dergelijks.
Maandag en dus weer naar school. We hoefde geen uniform aan omdat we gingen dansen op school. Dat was georganiseerd door de leerlingen die dit jaar klaar zijn op school. We hadden eerst gewoon les en rond 1 uur waren er dansworkshops. Het was erg gezellig en grappig om iedereen te zien dansen. Ik was wel verbaasd dat iedereen meedeed. Als je zoiets op een middelbare school in Nederland organiseert zal de helft niet eens meedoen.. Na de dans workshops verzamelde iedereen in de sportzaal, alle leerlingen en de leraren. Het was leuk versierd en er waren allerlei hapjes en drankjes neergezet. Er waren allemaal optredens van leerlingen, zang en dans. Op een gegeven moment zag ik de jongen die mij vorige week snoepjes had gegeven zich klaarmaken op het podium samen met een vriend. Ze gingen een liedje zingen. En voordat ze begonnen zei die jongen van de snoepjes door de microfoon, tegen de hele school, dat hij dit liedje speciaal voor mij zong.. (In het engels) Ik was overdonderd maar voelde me ook vereerd natuurlijk. Ik werd meteen aangekeken door allerlei mensen en iedereen vond het schattig en romantisch. Het was een Spaans liedje waardoor ik niet wist wat ze zongen. Maar m'n vriendinnen vertelde dat het over liefde ging en dat het heel romantisch was. Na dat te hebben gehad waren er nog wat leuke optredens en rond 5 uur gingen we naar huis. Gisteravond hebben we geleerd voor de examens en heb ik Vale geholpen met Frans en Engels.
Vandaag is het dinsdag. Het vandaag de laatste schooldag van een vriendin hier. Ze gaat voor een halfjaar naar de VS. Ik vind het jammer omdat ik leuk contact met haar heb, maar ben ook erg blij voor haar. Omdat het hier in Costa Rica best bijzonder is als je "zo ver" weg gaat. Het deed me erg denken aan m'n eigen afscheid in Nederland met m'n vrienden.. Ik zit nu bij scheikunde en iedereen is druk met leren en oefenen voor morgen, de examens. Over 10 minuten gaan we lunchen in de schoolkantine en dan nog een paar uur school..
Even iets over de mode hier in Costa Rica. De mode is hier erg verschillend. Sommige mensen lopen in dezelfde mode als in Nederland maar sommige mensen zien er ook uit alsof ze in hun pyjama lopen (doen ze volgens mij ook). De meeste mensen die klaar zijn met hun werk of school en thuis komen, kleden zich om in hun pyjama of makkelijke kleren. Het is wel zo dat sommige dingen die in Nederland heel normaal of hip zijn om te dragen, dat hier totaal niet zijn. Zo heb ik mijn Birckenstock slippers meegenomen vanuit Nederland hierheen, maar toen ik ze de eerste keer aanhad (naar de kerkgroep) werd er de heletijd naar m'n voeten gekeken. Daarna bleek uit iets wat Vale zei dat hier de oma's die dingen aan hebben.. M'n birckenstocks heb ik dus maar terug gedaan in m'n koffer.
Mijn spaans gaat steeds beter en ik praat ook met mensen van school op whatsapp. Ik gebruik dan nog wel veel vertaler, maar ook daardoor leer ik nu woorden en zinnen herkennen.
Heel veel liefs vanuit Costa Rica!
-
07 Oktober 2014 - 21:28
Pascal:
Ha lieve Sophie, weer een erg vermakelijke blog. Ik lees wel dag jouw christelijke opvoeding wat te wensen over laat, net als je culinaire opvoeding ("lekker gegeten bij McDonalds" !!!???). Verder oppassen voor kinderlokkers, als ik dat verhaal lees van die jongen met die snoepjes. Hij heeft verder natuurlijk wel een punt..... Behalve dan je kleding (Birckenstocks). Die zijn trouwens hier ook voor oude mensen, maar dat heeft niemand de Nederlandse jeugd nog verteld ;-)
Veel liefs van je vader!
-
07 Oktober 2014 - 21:35
Leny:
Hola lieve Sophie
Wat weer een goed verhaal Sophie.
Je kunt aan je verhaal merken dat je je er steeds beter thuis voelt.
Maar ja hoe kan het ook anders met een niet "stille aanbidder" maar
een heel enthousiaste aanbidder.Geweldig toch!!!!
Geniet er maar van.
En dan stopt ze haar "omaslippers" in het koffer.
Je was altijd zo gek op "omaschoenen"haha......
Maar die waren iets anders en moesten klikken.....
Ik denk dat je daar meer in de kerk komt dan in Nederland.
Maar goed dat is de cultuur want het merendeel is daar katholiek.
Fijn dat het Spaans steeds beter gaat.
Meisje heel veel liefs en een dikke knuffel van opa en mij. -
07 Oktober 2014 - 22:16
Lies:
Super leuk Soof, ben best jaloers op je! -
07 Oktober 2014 - 22:32
Bouwine:
Ha schat, wat leuk om je laatste avonturen te lezen. Ondanks de soms lange FaceTime gesprekken die we hebben weet je in je blog weer heel veel nieuws te melden. En gaat die dappere Engelssprekende snoepjes-jongen nou binnenkort van school?? Dikke zoen, mams -
08 Oktober 2014 - 02:54
Coen:
Heeej Sophietje het verbaast me we paten elke dag en nog telkens nieuwe dingen in je blog, super dat je je steeds meer thuis begint te voelen! De rest krijg je via whatsapp wel te horen, ik blijf je missen! Dikke kus xx Coen
-
08 Oktober 2014 - 08:28
Opa :
Hallo Sophie,
Je hebt tot nu toe niets van me gehoord, maar ik lees je blogs met belangstelling. Oma mailt van tijd tot tijd met je en dat krijg ik natuurlijk ook mee. Ik begrijp dat je nog steeds wat gewenningsproblemen hebt, maar ik heb ook de indruk dat je Spaans snel vooruitgaat. Daar moet je het van hebben. Ik kan me wel voorstellen hoe het voelt. Je weet dat we onlangs met de hele familie in de Beekse Bergen waren. Jammer dat je er niet kon zijn. Maar in jouw plaats was Miguel er, die nu Nederlands moet leren. Uiteraard was de voertaal gewoon Nederlands en dan zie hoe alles langs hem heen gaat. En dan heeft hij nog het voordeel dat als het echt nodig is er even op Engels overgeschakeld wordt. Ik leef met je mee.
Veel groeten en het beste met je. Ik ben benieuwd naar je volgende verslag
Opa -
08 Oktober 2014 - 20:12
Tessa:
Super leuk schattie! Ik ben blij voor je dat je het telkens leuker krijgt! We facetimen snel weer. Kus, tessa -
09 Oktober 2014 - 21:38
Marleen Senders:
Hoi Sophie, leuk dat je nu ook al beter spaans spreekt en verstaat.
Zo wordt het toch allemaal interessanter. Al hoe wel.... Die aardige jongen vond je vast ook erg interessant omdat je de taal niet zo goed spreekt. De fantasie vult dan de gaten. Moedig dat hij ook zijn interesse voor jou zou aardig en toch niet opdringerig kon uitdrukken. Zo iets is niet van zelf sprekend.
Ik wens je nog veel interessante en spannende belevenissen.
Marleen -
12 Oktober 2014 - 11:15
Anneke Hulsen:
Hallo Sophie.
Met veel plezier heb ik je verhaal gelezen.
Je weet niet wie ik ben, dus ikstel me even voor.
Ik ben een Tante van je Vader, de zus van Opa Jan uit Someren.
Jij gaat een bijzonder jaar krijgen, ik zat je met plezier volgen.
Je schrijft erg leuk, tot de volgende blog.
Groetjes Anneke.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
