Aankomst in Costa Rica
Blijf op de hoogte en volg Sophie
13 Augustus 2014 | Costa Rica, Alajuela
Hola amigos!
Op dit moment ben ik 5 dagen in Costa Rica en 3 dagen bij m'n gastgezin. Ik heb jullie veel te vertellen dus zal bij het begin beginnen!
Vrijdag ochtend heel vroeg gingen we in de auto naar Schiphol. Pepijn, mama, papa, Barbara en ik. Ik vond het afscheid stukken moeilijker dan verwacht, en bij iedereen vielen er tranen. Eenmaal langs de douane en de paspoortcontrole, vond ik al snel de goede gate. De eerste vlucht naar Atlanta ging goed en was relaxt. Behalve dat ik een paar keer traantjes moest wegpinken en even niet meer wist wat ik in godsnaam aan het doen was.. Na 8,30 uur vliegen (korter dan gedacht aangezien we meewind hadden) kwam ik aan in Atlanta. (Wat een rotvliegveld!!) Op Schiphol en in Atlanta werd mij verteld dat ik mijn koffer moest ophalen en daarna opnieuw moest wegbrengen. Nou uiteindelijk heb ik 1,5 uur voor niets bij de bagageclaim gestaan want m'n koffer zou toch wel automatisch naar het volgende vliegtuig gebracht worden.. Aangekomen bij de gate kreeg ik te horen dat de piloot niet was komen opdagen en dat er een nieuwe piloot zou komen. Uiteindelijk met een kleine 7 uur vertraging kwam ik dan eindelijk aan in San José. Eenmaal daar ging het gelukkig allemaal wat sneller. M'n koffer kwam bijna als eerste en toen ik in de aankomsthal kwam stond er meteen een AFS vrijwilliger mij op te wachten. Samen met 2 anderen exchange students uit Tsjechië werden de naar het AFS kamp gebracht. Om 04:00 AM lagen we eindelijk in bed.
Op zaterdag werden we inplaats van 06:30 om 10:00 gewekt aangezien we 's nachts pas waren gearriveerd. Na het ontbijt werden we naar de classrooms gebracht. Op het kamp waren ongeveer 150 studenten van over de hele wereld en ook nog eens rond de 20 vrijwilligers. Het was erg grappig om zoveel culturen bij elkaar te hebben. Iedereen was in groepen gedeeld. En in die groepen werden allerlei opdrachten gedaan en kregen we informatie over de cultuur, de high school en de mensen in Costa Rica.
Zondag was eindelijk de dag dat iedereen zijn of haar gastgezin zou ontmoeten. Iedereen was zenuwachtig er er werd de hele tijd "I'm freaking out!" geroepen. Maar eerst moest er nog een groepsfoto gemaakt worden. Wat wel lang duurde aangezien we met zoveel mensen waren en alle vlaggen van alle landen erop moesten. (Wat overigens niet lukte) Nadat dat eindelijk klaar was en iedereen ook nog individueel met de vlag van zijn of haar eigen land op de foto was geweest, gingen we naar de parkeerplaats waar 8 busjes stonden. Elke busje had een andere bestemming ergens anders in het land. Ik zat in het busje met iedereen die in de omgeving van of in Alajuela zelf een gastgezin heeft. Alleen we waren met meer dan AFS dacht waardoor we niet meer in het busje konden. Dat werd uiteindelijk opgelost door koffers op het dak te binden en dat wij half staand/liggend/zittend in de bus pasten. Na een klein halfuurtje rijden kwamen we bij de eerste halte in het centrum van Alajuela aan waar de gezinnen ons stonden op te wachten. Na weer een paar foto's mochten we dan eindelijk naar onze gezinnen toe! Het was een leuk maar ook spannend moment! Mijn gezin was meteen heel aardig en spontaan en het was meteen gezellig. Comminuseren was en is nogsteeds lastig. Dankzij google translate worden dingen stukken duidelijker.. Het levert soms alleen wel lachbuien op omdat het soms heel raar en met verkeerde woorden wordt vertaald.
Maandag m'n eerste en tot nu toe enige "schooldag" gehad. Mij was verteld dat de school hier achterlijk vroeg begon, rond half 7/7 uur. Dat klopt ook wel, maar dan maar voor 1 a 2 keer in de week. En als de school om 7 uur begint ben je rond 12 uur weer vrij. De andere dagen begint de school rond 12 en dan ben je rond 4 uur weer vrij. Tenminste zo heb ik dat nu begrepen. Ik hoop dat ik het goed begrepen heb, want dat zou super chill zijn, zo weinig school. Maar ook jammer want op school heb je dan allemaal vrienden en leer je Spaans. Gelukkig ga ik allemaal leuke dingen doen (Viernes vamos a la playa!) met m'n gezin en heb ik een leuk zusje en broertje. Maar over die schooldag, ik ging samen met Valeria (m'n "zusje") met de bus naar school. Op school moesten er dingen geregeld worden en uiteindelijk bleek dat de klas waar ik in zou komen, examens of toetsen had (Misschien is dat de reden dat ik afgelopen 2 dagen ook niet maar school hoefde). In de pauze (die ruim een uur duurde) was het gezellig met de vriendinnen van Valeria en Valeria. Het was erg grappig hoe zij Engels en ik Spaans probeerden te praten. Na de pauze kwam ik bij Valeria in de klas en ook dat was leuk. De les hield in 3 Spaanse zinnen overschrijven en verder was het foto's maken, foto's kijken en praten (voor zover dat lukte).
En over het uniform aan naar school, ja ik moet een uniform aan. Het is echt verschrikkelijk lelijk. Een groen polo-achtig shirt (lelijke kleur groen), een donkerblauwe broek, donkerblauwe sokken en zwarte ballerina's. De school is ook heel anders dan hier in Nederland, ik zal nog foto's maken van hoe het eruit ziet!
Ik zag best op tegen het eten hier in Costa Rica, want ik wist dat ze hier (bijna) elke maaltijd rijst en bonen eten. Nou rijst vond ik niet bijzonder lekker en bonen zelfs vies. Nou wonder boven wonder vind ik het eten hier lekker, (bonen nog niet helemaal maar dat gaat wel wennen). Ook eten ze hier gewoon spaghetti, stokbrood en cornflakes. En verder veel fruit, ook veel onbekend fruit wat wel erg lekker is! Helaas ontbreken de aardbeien.. (Ik hou van aardbeien!!)
Verder zijn hier andere gewoontes dan in Nederland. Nou je eet dus (meestal) 's ochtends, 's middags en 's avonds warm. Verder wordt er van je verwacht dat je elke ochtend doucht en veel parfum en deo spuit. Ze houden hier absoluut niet van vieze luchtjes. Wc-papier mag niet in de wc worden gegooid maar moet in de prullenbak. Verder heb je hier niet veel privacy en is het gewoonlijk dat je (bijna) alles deelt wat je hebt. Zo was ik net m'n telefoon 3 kwartier kwijt omdat Valeria hem wou om te bellen. (Ze had mijn toestemmig hoor en haar telefoon is afgepakt).
En ohja pap, Costa Rica is het land van de rode taxi's. Dus veel rode auto's op de wegen ;).
Nou ik vond dit wel weer genoeg informatie, anders wordt het ook saai om te lezen.
Liefs!
Op dit moment ben ik 5 dagen in Costa Rica en 3 dagen bij m'n gastgezin. Ik heb jullie veel te vertellen dus zal bij het begin beginnen!
Vrijdag ochtend heel vroeg gingen we in de auto naar Schiphol. Pepijn, mama, papa, Barbara en ik. Ik vond het afscheid stukken moeilijker dan verwacht, en bij iedereen vielen er tranen. Eenmaal langs de douane en de paspoortcontrole, vond ik al snel de goede gate. De eerste vlucht naar Atlanta ging goed en was relaxt. Behalve dat ik een paar keer traantjes moest wegpinken en even niet meer wist wat ik in godsnaam aan het doen was.. Na 8,30 uur vliegen (korter dan gedacht aangezien we meewind hadden) kwam ik aan in Atlanta. (Wat een rotvliegveld!!) Op Schiphol en in Atlanta werd mij verteld dat ik mijn koffer moest ophalen en daarna opnieuw moest wegbrengen. Nou uiteindelijk heb ik 1,5 uur voor niets bij de bagageclaim gestaan want m'n koffer zou toch wel automatisch naar het volgende vliegtuig gebracht worden.. Aangekomen bij de gate kreeg ik te horen dat de piloot niet was komen opdagen en dat er een nieuwe piloot zou komen. Uiteindelijk met een kleine 7 uur vertraging kwam ik dan eindelijk aan in San José. Eenmaal daar ging het gelukkig allemaal wat sneller. M'n koffer kwam bijna als eerste en toen ik in de aankomsthal kwam stond er meteen een AFS vrijwilliger mij op te wachten. Samen met 2 anderen exchange students uit Tsjechië werden de naar het AFS kamp gebracht. Om 04:00 AM lagen we eindelijk in bed.
Op zaterdag werden we inplaats van 06:30 om 10:00 gewekt aangezien we 's nachts pas waren gearriveerd. Na het ontbijt werden we naar de classrooms gebracht. Op het kamp waren ongeveer 150 studenten van over de hele wereld en ook nog eens rond de 20 vrijwilligers. Het was erg grappig om zoveel culturen bij elkaar te hebben. Iedereen was in groepen gedeeld. En in die groepen werden allerlei opdrachten gedaan en kregen we informatie over de cultuur, de high school en de mensen in Costa Rica.
Zondag was eindelijk de dag dat iedereen zijn of haar gastgezin zou ontmoeten. Iedereen was zenuwachtig er er werd de hele tijd "I'm freaking out!" geroepen. Maar eerst moest er nog een groepsfoto gemaakt worden. Wat wel lang duurde aangezien we met zoveel mensen waren en alle vlaggen van alle landen erop moesten. (Wat overigens niet lukte) Nadat dat eindelijk klaar was en iedereen ook nog individueel met de vlag van zijn of haar eigen land op de foto was geweest, gingen we naar de parkeerplaats waar 8 busjes stonden. Elke busje had een andere bestemming ergens anders in het land. Ik zat in het busje met iedereen die in de omgeving van of in Alajuela zelf een gastgezin heeft. Alleen we waren met meer dan AFS dacht waardoor we niet meer in het busje konden. Dat werd uiteindelijk opgelost door koffers op het dak te binden en dat wij half staand/liggend/zittend in de bus pasten. Na een klein halfuurtje rijden kwamen we bij de eerste halte in het centrum van Alajuela aan waar de gezinnen ons stonden op te wachten. Na weer een paar foto's mochten we dan eindelijk naar onze gezinnen toe! Het was een leuk maar ook spannend moment! Mijn gezin was meteen heel aardig en spontaan en het was meteen gezellig. Comminuseren was en is nogsteeds lastig. Dankzij google translate worden dingen stukken duidelijker.. Het levert soms alleen wel lachbuien op omdat het soms heel raar en met verkeerde woorden wordt vertaald.
Maandag m'n eerste en tot nu toe enige "schooldag" gehad. Mij was verteld dat de school hier achterlijk vroeg begon, rond half 7/7 uur. Dat klopt ook wel, maar dan maar voor 1 a 2 keer in de week. En als de school om 7 uur begint ben je rond 12 uur weer vrij. De andere dagen begint de school rond 12 en dan ben je rond 4 uur weer vrij. Tenminste zo heb ik dat nu begrepen. Ik hoop dat ik het goed begrepen heb, want dat zou super chill zijn, zo weinig school. Maar ook jammer want op school heb je dan allemaal vrienden en leer je Spaans. Gelukkig ga ik allemaal leuke dingen doen (Viernes vamos a la playa!) met m'n gezin en heb ik een leuk zusje en broertje. Maar over die schooldag, ik ging samen met Valeria (m'n "zusje") met de bus naar school. Op school moesten er dingen geregeld worden en uiteindelijk bleek dat de klas waar ik in zou komen, examens of toetsen had (Misschien is dat de reden dat ik afgelopen 2 dagen ook niet maar school hoefde). In de pauze (die ruim een uur duurde) was het gezellig met de vriendinnen van Valeria en Valeria. Het was erg grappig hoe zij Engels en ik Spaans probeerden te praten. Na de pauze kwam ik bij Valeria in de klas en ook dat was leuk. De les hield in 3 Spaanse zinnen overschrijven en verder was het foto's maken, foto's kijken en praten (voor zover dat lukte).
En over het uniform aan naar school, ja ik moet een uniform aan. Het is echt verschrikkelijk lelijk. Een groen polo-achtig shirt (lelijke kleur groen), een donkerblauwe broek, donkerblauwe sokken en zwarte ballerina's. De school is ook heel anders dan hier in Nederland, ik zal nog foto's maken van hoe het eruit ziet!
Ik zag best op tegen het eten hier in Costa Rica, want ik wist dat ze hier (bijna) elke maaltijd rijst en bonen eten. Nou rijst vond ik niet bijzonder lekker en bonen zelfs vies. Nou wonder boven wonder vind ik het eten hier lekker, (bonen nog niet helemaal maar dat gaat wel wennen). Ook eten ze hier gewoon spaghetti, stokbrood en cornflakes. En verder veel fruit, ook veel onbekend fruit wat wel erg lekker is! Helaas ontbreken de aardbeien.. (Ik hou van aardbeien!!)
Verder zijn hier andere gewoontes dan in Nederland. Nou je eet dus (meestal) 's ochtends, 's middags en 's avonds warm. Verder wordt er van je verwacht dat je elke ochtend doucht en veel parfum en deo spuit. Ze houden hier absoluut niet van vieze luchtjes. Wc-papier mag niet in de wc worden gegooid maar moet in de prullenbak. Verder heb je hier niet veel privacy en is het gewoonlijk dat je (bijna) alles deelt wat je hebt. Zo was ik net m'n telefoon 3 kwartier kwijt omdat Valeria hem wou om te bellen. (Ze had mijn toestemmig hoor en haar telefoon is afgepakt).
En ohja pap, Costa Rica is het land van de rode taxi's. Dus veel rode auto's op de wegen ;).
Nou ik vond dit wel weer genoeg informatie, anders wordt het ook saai om te lezen.
Liefs!
-
14 Augustus 2014 - 09:27
Pascal Heynen:
Hey Sophie, ontzettend leuk verhaal!! We want more, we want more!
-
14 Augustus 2014 - 09:39
Bouwine:
Ha lieverd, wat een leuke blog! Heerlijk om jouw verhalen te lezen! Succes met de bonen. Ruim parfum en deo spuiten gaat je vast goed af ;-)) "vanos a la playa" is dus je eerste Spaanse zin! Veel plezier vrijdag op het strand! Ik zie uit naar je volgende verhaal op de blog, ik ben héél nieuwsgierig (dat heb ik van jou). KKA, mama -
14 Augustus 2014 - 09:59
Juud!:
Goeie kush( spreek uit als koejs een woord wat ik weer van al die Amsterdammers heb geleerd) soof! Wat leuk dat je het zo fijn hebt. Stuur je me een kaartje? Trouwens hè knap dat je zonder gezeik de gate kon vinden ik was al lang huilend terug gerend naar mijn ouders haha! GENIETEN JIJ!
Dikke kus vanuit ons dierbare Hollandje! -
14 Augustus 2014 - 10:00
Juud!:
Goeie kush( spreek uit als koejs een woord wat ik weer van al die Amsterdammers heb geleerd) soof! Wat leuk dat je het zo fijn hebt. Stuur je me een kaartje? Trouwens hè knap dat je zonder gezeik de gate kon vinden ik was al lang huilend terug gerend naar mijn ouders haha! GENIETEN JIJ!
Dikke kus vanuit ons dierbare Hollandje! -
14 Augustus 2014 - 10:06
Oma Hilly:
Lieve Sophie, wat een leuk verslag heb je al geschreven. Ik kreeg een heel goede indruk van alles. Blij dat het zo goed klikt met je gastfamilie. Dikke kus oma Hilly -
14 Augustus 2014 - 10:31
Marlot:
Hee soof!
wat een geweldig verhaal heb je geschreven!
Fijn dat je het naar je zin hebt in het gastgezin, ik hoop dat ik nog meer van je blog kan genieten. Ik hoop dat je daar een super mooie tijd hebt meisje! Xx
-
14 Augustus 2014 - 10:42
Leny:
Hoi lieve Sophie .Erg goed verhaal waardoor je een goede indruk krijgt.
En het aller belangrijkste dat je je bij het gastgezin happy voelt.
Nou Sophie succes met je Spaans. -
14 Augustus 2014 - 10:46
Leny:
Werd afgebroken Sophie kus en dikke knuffel van ons 2-jjes -
14 Augustus 2014 - 11:09
Tessa:
Hee soof, heel leuk om te lezen dat je het er naar je zin hebt.
Ik zei toch dat je wel een blog kon schrijven haha. Succes met de spaanse taal!
xxx -
14 Augustus 2014 - 15:41
Coen Stikkelbroek:
Heej Soofje,
wat leuk om weer van je te horen, alhoewel we gelukkig zo nog veel kunnen praten ;)
ik zie dat je het erg naar je zin hebt, maakt me blij!
Ik kijk al uit naar meer!
Dikke kus xxx -
14 Augustus 2014 - 18:47
Ellen Buijs:
Hallo Sophie,
Wat leuk om je hele verhaal te lezen. Fijn dat we nu vrienden zijn.
Ik vind je een hele stoere meid,hoor! Zo word je wel wereldwijs zeg.
Sophie, ik blijf je volgen. Heel veel plezier ! Liefs van mij uit Delft -
25 Augustus 2014 - 15:16
Angelica Senders:
Hoi Sophie, Ik heb net met plezier je blog post gelezen, ik vind dat je heel leuk schrijft, ik kan het me allemaal helemaal voorstellen. Succes met Spaans leren!!
-
25 Augustus 2014 - 19:40
Marleen Senders:
Hoi Sophie,
tof dat je zo moedig bent en zo ver weg durft te reizen.
Lukt het al een beetje beter met spaans.
Je wordt vast ook heel slim met google translate.
Wel gek hè, zo ver van huis en alles nieuw.
Je leert dan natuurlijk wel snel heel veel nieuwe mensen kennen.
Ik denk aan je en lees met veel plezier je reisbericht.
liefs
Marleen
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
