Dolfijnen, strand, vliegveld! - Reisverslag uit Alajuela, Costa Rica van Sophie Heynen - WaarBenJij.nu Dolfijnen, strand, vliegveld! - Reisverslag uit Alajuela, Costa Rica van Sophie Heynen - WaarBenJij.nu

Dolfijnen, strand, vliegveld!

Blijf op de hoogte en volg Sophie

11 Mei 2015 | Costa Rica, Alajuela

Hola a todos!

De meesten van jullie weten inmiddels dat papa en mama hier in Costa Rica zijn, en voor diegene die het niet wisten die weten het nu haha. Ze zijn hier nu alweer een week en over een week gaan ze ook weer weg. De tijd gaat toch wel erg snel als het leuk en gezellig is!
Vlak voordat ze aankwamen was ik wel een beetje zenuwachtig over hoe het zou zijn om ze weer te zien na ongeveer 9 maanden, maar het voelde meteen weer als vanouds en ik was (ben!!) blij ze weer te kunnen knuffelen na die lange tijd!
Ook was ik erg benieuwd hoe het zou zijn met beide families bij elkaar. Nou ik kan jullie vertellen dat het super gezellig is en iedereen het ook erg gezellig vindt! Ik dacht veel als tolk gebruikt te worden, en dat klopt ook, maar wel een stuk minder dan ik dacht. Papa en mama hebben namelijk toen ze nog in Nederland waren veel spaans geoefend waardoor ze (vooral mama) nu gewoon gesprekken kunnen voeren. Wel wordt ik er nog bijgeroepen of halen ze de vertaler erbij maar het gaat goed. Ze spreken zelfs beter spaans dan de eerste week dat ik aankwam in Costa Rica haha.. Het is dus allemaal lekker losgelopen tussen iedereen hier.
De 2 afgelopen weekenden hebben we met z'n alle leuke dingen gedaan en hebben m'n gastouders ons allerlei leuke plekjes laten zien. Afgelopen week, door de week, zijn papa, mama en ik op reis gegaan in het land. Het was super! Wat we hebben gedaan en nog gaan doen volgt snel in de volgende blog die een gastblogger (rara wie zou dat zijn...) gaat schrijven.

Ik zei dat ik minder lange verhalen zou schrijven maar dit stukje hier boven is wel erg kort. Ik wil jullie dan ook graag nog wat dingetjes vertellen van de 2 weken voordat papa & mama kwamen.

Dit jaar zit ik in de examenklas op school wat dus betekent dat we de oudsten zijn. De examenklassen moeten altijd de activiteiten organiseren op school. In Costa Rica hebben ze veel "feestdagen" en op al die dagen worden er dus dingen georganiseerd op school. Nou het was laatst de feestdag: "dag van de sport". Wij hebben de hele ochtend voetbalwedstrijden georganiseerd en in de middag moesten we in groepen dansjes doen. Ik zat in een groep met eigenlijk al m'n klasgenootjes en het was leuk lachen met z'n allen.
Een week van te voren hadden we te horen gekregen dat we moesten dansen dus we hadden niet echt veel tijd om dingen te bedenken en in te studeren. Gelukkig is een jongen uit onze klas gek op zumba en geeft hij ook zumbales in de weekenden, wij hadden dus mooi al een leraar geregeld. Het was een leuke "dag van de sport" en wij hebben lekker gedanst.

Met school heb ik ook nog iets anders leuks meegemaakt. Bij ons op school heb je 2 keuzevakken. Je kunt namelijk kiezen uit Turismo (toerisme) of Inglés Conversional (beter niveau engels). Ik heb gekozen voor toerisme aangezien het engels echt een basischoolniveau heeft (zelfs nog met het betere niveau in de eind examenklas van de middelbare school...)
We hadden dus met toerisme een tripje naar een eiland (Isla de San Lucas) om dingen te leren over toerisme. We kregen ook vrij van school, de dag was dus al leuk voordat hij echt begonnen was. We waren maar met 18 personen aangezien niet iedereen van de examenklas toerisme had gekozen en van diegene die het wel heb en gekozen had niet iedereen geld.
We gingen met een busje naar de kust (Puntarenas) waar we overstapten op een kleine catamaran om naar het eiland te varen. Op de boot was het wel een beetje grappig aangezien een deel van de leerlingen nog nooit had gevaren en ook niet goed kunnen zwemmen, ze waren dus bang of zeeziek. Ik had daar helemaal niet bij stilgestaan maar het is dus lang niet overal dat mensen een zwemdiploma hebben en kunnen zwemmen, waar ik eigenlijk wel zonder meer vanuit ging.. Nou na een half uurtje varen kwamen we aan op het eiland, het is een verlaten eiland waar de allerslechte gevangenen van Costa Rica vroeger naar toe werden gebracht, een verlaten gevangenis dus.
Het was daar best een beetje spookachtig gemaakt, op veel plekken lagen skeletjes van dieren, er waren voodoopoppen opgehangen, alles was kapot of verrot, in de ruimtes vlogen veel vleermuizen rond en behalve onze groep was er niemand op het eiland (5 km²). Het bestond uit een kerkje, een hospital, de verblijven van de bewakers, de cellen en nog extra strafhokken. Het was indrukwekkend om de cellen en de strafhokken te zien en de verhalen van de gids erbij te horen. Er zijn daar namelijk echt verschrikkelijke dingen gebeurt en die waren deels terug te lezen op de muurtekeingen die er staan.
Op de terugweg naar het vaste land zat ik voorop de boot met 2 vrienden toen de gids naar ons toe kwam om te zeggen dat we een omweg zouden maken om dolfijnen te zoeken die een week eerder in de haven gespot waren. We mochten snel naar binnen om de camera's te pakken maar mochten niet tegen de andere leerlingen zeggen dat we dolfijnen gingen zoeken aangezien iedereen dan voorop het dek zou willen en dat had niet gekund. Wij hadden dus geluk dat we daar al zaten en ik vond het super leuk. Dolfijnen zijn van jongs af aan al m'n favo dieren geweest en wou ze altijd al een keer in het wild zien of er mee zwemmen.
Er mee zwemmen is niet gebeurd, maar ik heb ze wel gezien!!!! Na 10 minuten zagen we de dolfijnen al, het waren er 3 met een kleintje erbij. Ik vond het zo super en nogsteeds trouwens. De andere leerlingen hebben de dolfijnen ook gezien hoor want op een gegeven moment stond toch iedereen voorop.
Toen we weer aan land kwamen moesten we ons omkleden aangezien we tegen de wind in vaarde het laatste stuk waardoor de golven over ons heen kwamen. (wat ik helemaal niet meer erg vond nadat ik de dolfijnen had gezien). Daarna zijn we met het busje naar het stadje aan net strand gegaan en daar wat gegeten en over het strand gelopen in de 2 uur vrij tijd die we kregen. Rond 6 uur vertrokken we weer naar huis en in de bus hebben we ook nog veel lol gehad. Een super dagje dus!

Naast alle leuke dingen is er ook nog wat minder leuks, ja dat hoort er helaas ook bij. Ik heb het in 1 van m'n vorige blogs gehad over een vriendin (Ida uit Finland) die vanwege problemen met de gastfamilie naar huis vertrokken is. Nou nu is ook m'n andere goeie vriendin terug naar huis vertrokken vanwege problemen met de gastfamilie.. Ik vond het echt rot nieuws en heb het er wel eventjes moeilijk meegehad. Maar net als Ida had ze voor de laatste 2 maanden nog naar een nieuwe familie gekunt maar heeft ze daar niet voor gekozen omdat ze gewoon haar ouders nodig had na de problemen. Die laatste week dat ze in Costa Rica was zijn we nog een paar keer naar de stad gegaan om ergens wat te eten en shoppen. Het waren gewoon gezellige dagen zoals altijd aangezien ze er inmiddels vrede mee had dat ze naar huis ging. De maandag ben ik samen met wat klasgenootjes van haar, haar gastbroer en 2 vrijwilligers van AFS naar het vliegveld geweest om haar uit te zwaaien.

Dit was mijn verhaal voor deze keer, en zoals jullie kunnen lezen gaat alles hier top en vermaak ik me prima. Ik hoop en verwacht dat alles in Nederland ook goed is met iedereen. En voor de mensen die eindexamen doen, heel veel succes!!
Ik ga nu nog een weekje genieten van het gezelschap van papa & mama!

Groetjes uit Costa Rica
Muchos saludos para todos!

P.S. De foto's van het tripje naar Isla San Lucas en de foto's van de reis met papa & mama staan allemaal op facebook!

"A journey of a thousand miles begins with one single step"

  • 11 Mei 2015 - 11:48

    Antoine:

    Hoi Sophie,
    leuk je blog weer te lezen. Ook van Bouwine had ik al begrepen dat je het erg naar je zin hebt en je daar goed hebt weten aan te passen en je draai daar hebt weten te vinden. Jammer dat er nu weer een goede vriendin van je weggaat. Heb je mijn zus gister een beetje verwend voor moederdag? Wij zijn gister voor moederdag met opa en oma gaan varen. Pech met de buitenboordmotor, die ging kapot, dus we hebben ons terug moeten laten slepen. Gelukkig had Lotus in haar netwerk nog een buurjongetje met een vader met een boot. Die heeft ons naar huis gesleept. Blijkt maar weer dat het wel belangrijk is dat je jong begint met het opbouwen van een goed netwerk....

  • 11 Mei 2015 - 12:34

    Truus Hendriks :

    Hallo Sophie! Wat heb je weer veel verteld over je bevindingen in Costa.Rica! We krijgen zo een goed beeld hoe de mensen daar leven, en vooral wat voor leuke en interessante dingen je allemaal beleefd. Gezellig dat je vader en moeder er zijn. Een mooie tijd voor jullie allen.
    Heel veel groeten van Stef en van mij.
    Stef van den Berg en Truus Hendriks.

  • 11 Mei 2015 - 14:54

    Bouwine:

    Ha schat, net wakker geworden in het bed van je gastbroertje en -zusje lees ik je blog. Je hebt flink door geschreven vannacht ;-)) Meestal ben ik de eerste met een reactie, maar nu loop ik natuurlijk 8 uur achter op Nederland!

  • 11 Mei 2015 - 18:08

    Audrey:

    Dat klinkt cool Sophie! Dolfijnen

  • 11 Mei 2015 - 23:01

    Oma Hilly:

    He Sophie, je blog net gelezen en er weer heel erg van genoten. Wat je toch allemaal beleeft, fantastisch . En nu met papa en mama weer nieuwe dingen ontdekken. Kan dat nog? Ik heb het gevoel dat je C R zo langzamerhand kent als je broekzak!! Ha ha ha.
    Heel verdrietig dat je andere vriendin nu ook naar huis moest gaan. Gelukkig heb je nu afleiding met papa en mama. Veel plezier samen en veel lieve groeten , oma Hilly

  • 11 Mei 2015 - 23:08

    Modita:

    Ha Sophie,
    Een geluksvogel zeg, met die dolfijnen! En harstikke leuk dat het met papa en mama zo goed gaat in Rosta Rica. Geweldig dat jij hen jouw wereld kan laten zien. Haha...en dat jullie nu allemaal samen wakker worden in het huis waar je mu woont. Wat zou ik graag even een vlieg aan de muur zijn. Go girl....je gaat goed! Dikke kussen Modita

  • 15 Mei 2015 - 16:43

    Jan En Truus Kamphuis.:

    Hallo Sophie;
    Snap best dat je het heerlijk vond om je ouders eindelijk weer eens te zien.
    Maar kon ook wel merken dat je ouders naar jouw verlangde.
    Leuk hoor dat jij hun tolk kon zijn.
    Heb de foto's natuurlijk op facebook gezien ze zijn prachtig.
    Jullie hebben ook samen veel gezien.
    Maar je moeder zat toch niet op een paard toen ze de rimboe in ging.
    Je kunt heel leuk schrijven over van alles wat er gebeurd.
    Dat is vast iets dat je van je moeder mee gekregen hebt.
    Weet niet of je ouders er nog zijn als je deze mail ontvangd.
    Maar wens hun een goede reis naar huis.
    Liefs van ons; Jan en Truus Kamphuis.
    Dag.Xxx.

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Sophie

Actief sinds 31 Juli 2014
Verslag gelezen: 482
Totaal aantal bezoekers 16922

Voorgaande reizen:

08 Augustus 2014 - 06 Juli 2015

Costa Rica

Landen bezocht: