Mi vida en Costa Rica

Hola familia y amigos!

Ik heb weer wat dingen meegemaakt in het mooie Costa Rica wat ik graag met jullie deel!

Het is grappig dat toen ik hier net was in CR ik aan alles moest wennen, echt alles was anders. Maar nu ik daar redelijk aan gewend ben en er doorheen kan kijken, begin ik dingen te zien die redelijk hetzelfde zijn als in Nederland. Zo een voorbeeld; met de toetsweek hebben we alleen toetsen en verder geen lessen. Nou hier is het net als in Nederland dat mensen niet leren, op het laatste moment leren, spiekbriefjes maken en antwoorden op lichaamsdelen schrijven. Op dat soort momenten besef ik toch weer meer dat iedereen gewoon een mens is en dat die mensen hier hetzelfde zijn alleen met andere gewoontes.
De toetsweek is inmiddels afgelopen, dus ik heb weer gewone schooldagen. We hebben binnenzkort nog 1 toetsweek en over ongeveer een maandje grote vakantie. Ik weet niet precies hoelang die vakantie duurt, de ene keer wordt gezegd tot begin januari en de andere keer tot februari. Ik ben dus benieuwd. Ik vraag me af wat mensen hier nou vooral doen in de vakantie omdat eigenlijk niemand het land uitgaat. Wel verwacht ik dat iedereen veel met familie zal doen. Ik weet dat wij ook een week naar de familie in Quepos gaan en een week naar familie in Límon. Verder ben ik al gevraagd door een paar vriendinnen om met hun familie een keer mee te gaan naar het strand dus die vakantie komt wel goed denk ik.

Verder begint het nu echt stukken warmer te worden en begint de regen minder te worden. Soms is er nog wel een flinke hoosbui (net als ik met m'n leuke tante aan het facetimen ben..) maar dat zal zo blijven denk ik. Ik vind het dan ook raar om te bedenken dat kerst en oud&nieuw waarschijnlijk met blote benen en een lekker zonnetje (alhoewel er 's nachts niet veel zon zal zijn) gevierd zal worden.
Ook ben ik over minder dan een maand al jarig en wordt dat als het lekker weer is op het strand met familie gevierd. Mauricio is 2 dagen na mij jarig dus dat word een leuk familiefeestje. Ik ga de feestjes in Nederland wel missen.

Mijn leven hier begint wat regelmaat te krijgen waardoor sommige dingen wat saai worden om elke keer opnieuw te vertellen. (Bijv. de schooldagen en de schoonmaak zaterdagochtenden) Verder heb ik niet altijd veel tijd en/of zin om de blog te schrijven dus ik zal alleen de interessante en nieuwe dingen vertellen en soms in grotere lijnen. (Wat wel lastig wordt, aangezien als ik eenmaal aan het typen ben, ik blijf typen en toch alles gedetailleerd vertel ;). )

Afgelopen weekend heb ik 1 van de leukste weekenden tot nu toe gehad. Vrijdag waren we vroeg vrij en toen zijn we met 7 meiden uit de klas naar ons huis gegaan. (Het huis van vale en mij) We hebben met z'n alle een film gekeken en een grote pizza besteld. Daarna hebben we het nog leuk gehad buiten met de anderen uit de straat en rond 5 uur ging iedereen naar huis want Vale en ik moesten onze tas inpakken omdat we een weekendje weg gingen. Maar het regende zo hard dat we zaterdagochtend zijn gegaan.
De wekker ging om 4 uur 's ochtends en om 5 uur vertrokken we. We zaten met z'n 6en in de auto en met z'n 4en op de achterbank want Joseph (de oom) sliep weer bij ons en hij reed mee (naar zijn huis). Het was erg vol in de auto omdat we op de achterbank ook alle dekens en kussens hadden omdat die niet meer achterin paste vanwege de tassen en 7 kippen voor de opa en oma. Ik had een beetje een vakantie gevoel omdat het zo vroeg was, en omdat we met z'n alle waren. Het was een mooie rit omdat we deels door de bergen reden en onderweg kwam de zon op wat een mooi beeld gaf. Verder werd het steeds warmer en benauwder in de auto en na 2 uurtjes rijden kwamen we aan in Quepos. Daar wonen de opa en oma en de oom van Vale en Fabri. Ze wonen niet in de stad maar een stukje erbuiten. We moesten eerst door het bos. Een bos hier is echt anders dan in Nederland. Het bos bestond uit alleen maar grote palmen. Door de grootte van de bomen staan ze niet dicht op elkaar en is het dus niet donker. Elke ochtend werken er mensen met stokken die de vruchten van de bomen naar beneden halen. Het is in Quepos een stuk warmer dan in Alajuela omdat Alajuela op een berg ligt en Quepos aan zee. Ze wonen in een erg leuk en redelijk groot huis. Op het terrein staan nog 2 huizen waarvan 1 te koop staat en de ander wordt gebruikt als er mensen komen logeren (dit keer wij dus) verder is er een grote tuin en een heel grote kippen ren met een stuk of 20 kippen. Na het ontbijt zijn we met de auto (2 minuten rijden) naar een privé terrein gereden waar nog een huis stond met een mooi zwembad erbij. Dat was deels van de opa en oma en deels van een oom. Daar hebben we een paar uurtjes doorgebracht. Het was erg warm en omdat het rond het middaguur was heb ik me 2 x met factor 85 ingesmeerd. Factor 85 is hier een van de laagste factoren, terwijl de hoogste in Nederland rond de 50 is. Mijn zonnebrand met factor 7 en 15 heb ik dan ook maar in m'n koffer gelaten. Ondanks die lekker hoge factor was ik erg verbrand en heb er nog wat nachten slecht van geslapen, gelukkig ook lekker bruin geworden. Na het zwembad ben ik met m'n nicht en broertje naar de rivier naast het huis gegaan en daar nog even gezwommen. Toen hebben we geluncht en lekker opgefrist. Iedereen in het huis deed een dutje en toen hebben Reychel (de nicht) en ik een film gekeken, heb ik haar Nederlands geleerd en zij mij wat dingen de Spaanse grammatica uit gelegd. Reychel woont bij haar opa, oma en oom omdat haar ouders gescheiden zijn en ze de nieuwe man van haar moeder niet leuk vind. Ik kan het erg goed met Reychel vinden ondanks dat ze geen engels spreekt (zoals iedereen hier). Ze is 17 en dus van mijn leeftijd. Toen iedereen weer langzaam wakker was geworden hebben we met z'n alle gevoetbald. Rond een uur of 5 gingen we ons klaarmaken omdat er 's avonds een feest was van een familielid. Het was een leuk feest, er werd ook veel gedanst, gezellige mensen en verder was er veel eten (altijd leuk). Rond een uur of 11 gingen we naar de stad om een ijsje te eten en daarna een stukje over het strand te lopen. Het regende alleen erg hard dus dat stukje wandelen hebben we maar overgeslagen. Onderweg naar huis hebben we nog ongeluk zien gebeuren met 2 (...) doden waardoor we een uur om moesten rijden. Eenmaal thuis hebben we met z'n alle nog wat gedronken en een spel gespeeld. Daarna zijn we gaan slapen aangezien het inmiddels al de volgende dag was.
Zondag hadden we lekker uitgeslapen en na het ontbijt zijn we weer naar het zwembad gegaan en daar 2 uurtjes doorgebracht. Doordat ik zo erg verbrand was de dag ervoor moest ik een shirt aanhouden en in de schaduw blijven. Na het zwembad zijn Fabri, Vale, Reychel, Joseph en ik nog naar de rivier gegaan en van de brug afgesprongen. De volwassenen bleven thuis. Toen we terug kwamen kreeg ik een schok. We gingen eten en ik zou de borden pakken maar in de keuken lagen 3 dode kaalgeplukte kippen (met de dode koppen en ingewanden ernaast) die ze aan het leeghalen waren. Ze zagen dat ik schrok en toen ik "IEL" zei, zeiden ze dat alle kip die ik eet er zo uit heeft gezien. Dat weet ik wel, maar het idee dat ik deze kip de dag ervoor nog had vast gehad deed me kokhalsen. Gelukkig aten we soep en was de kip voor in de vriezer. Wel kregen we een kip mee naar huis + de helft van de ingewanden en pootjes (nagels netjes afgeknipt hoor) die ze blijkbaar ook eten. Nou na de lunch hadden we ons huis schoongemaakt en zijn we in de auto naar huis gegaan. Het was een top weekend!

Ik heb ook nog iets bijzonders meegemaakt. Vorige week lagen Vale en ik op een doordeweekse dag 's avonds in bed filmpjes te kijken toen Vale opeens begon te schreeuwen. Tegelijkertijd werd er vanuit de slaapkamer van Kattia en Mauricio "tranquila" (=rustig) geroepen. Ik snapte het niet en toen keek ik op van m'n ipad omdat Vale ergens naar wees en toen zag ik dat alles een ieniemini klein beetje bewoog. Het was een aardbeving, mijn eerste aardbeving. Het bleek dat dat vooraf in het nieuws was geweest en dat ze dus wisten dat er iets zou komen. Ik had dat allemaal niet meegekregen. Het stelde eigenlijk weinig voor, maar het feit dat het een aardbeving was vond ik toch een beetje griezelig maar tegelijkerheid best leuk. (Alleen maar leuk omdat hij zo ieniemini was hoor) Hier komen zo nu en dan aardbevingen voor, maar niet erg vaak. De volgende dag op school hadden veel mensen het er dan ook over. Natuurlijk werd mij dan okk de vraag gesteld of we in nederland ook aardbevingen hebben (ja ze willen alles weten over nederland). Toen ik "nee" zei werd me de vraag gesteld of we dan wel tsunami's, tornado's en vulkanen hebben. Toen mijn antwoord weer nee was, zeiden een paar meisjes dat ze maar in nederland gingen wonen omdat dat een stuk veiliger is. Ik merk dat mensen hier erg snel bang zijn voor dimgen.
Zo is er nu het ebola virus. Vorige week is er hier in een avond een uur vol gehuilt door Fabri omdat hij zeker wist dat ze dood zouden gaan door het virus omdat het virus langzaam vanaf de Verenigde Staten naar Costa Rica zou komen en dat het iedereen hier zou doden. Toen ik dan vroeg waarom de amerikanen dan niet dood gingen wisten ze het niet meer. Ik dacht dat ze zich aanstelde maar ook op school werd daar druk over gesproken.

Eergister (dinsdag) had Vale bijles in Engels. Ik probeer haar te helpen met engels, maar doordat ik die dingen in het spaans niet weet kan ik het haar niet echt uitleggen. Terwijl Vale opdrachten aan het maken was, heeft de leraar me wat economische dingen over Costa Rica verteld. Het is hier zo dat mensen niet erg slim zijn omdat het onderwijs niet altijd zo goed is geweest. Je kunt zeggen dat mensen hier een achterstand, qua kennis, op europa hebben. Er zijn maar weinig mensen hier die de bepaalde niveaus halen voor de hogere en beter betaalde beroepen. Doordat dat maar zo weinig mensen zijn heeft de overheid die lat een stuk lager gelegd, waardoor ineens een groot deel van de bevolking eeen belangrijk beroep kan krijgen. "Professionals" zijn hier dan ook niet altijd professionals ookal hebben ze wel die status. Er is dan ook een groot conflict in Costa Rica aan de gang omdat de echte professionals net zoveel verdienen als de "neppe" professionals.
Ik hoop dat jullie begrijpen wat ik schrijf, het is mij verteld in het engels en weet bij sommige zinnen niet goed hoe ik het in het nederlands moet zeggen.
Na de bijles zijn de naar de mac gegaan en eten gehaald. Ik ga trouwens ongeveer 2 keer per week naar de McDonalds, Pizzahut, Tacobell of iets vergelijkbaars. Verder eet ik veel omdat ik vaak 3 keer per dag een warme (voor ons avond-) maaltijd krijg. Ik twijfel dus of ik voor de terugweg naar Nederland 2 stoelen moet gaan reserveren.
Toen we door de stad naar de bus liepen, zei Vale de hele tijd tegen mij dat ik sneller moest lopen en dat we moesten opschieten. Dat was omdat er een wedstrijd was tussen 2 grote voetbalclubs. 1 club uit Alajuela en 1 club uit San José. Omdat Alajuela en San José zo goed als tegen elkaar aan liggen (met wat tussensteden en -wijken) is het zo dat de helft van Alajuela voor de ene club is en de andere helft voor de andere club. Er was een opstand bezig in de stad door de voetbal supporters en dat bleek uit de hand gelopen te zijn waardoor er geweld en veel politie was op straat. Daardoor moesten we opschieten en thuis op tv zag het er niet erg gezellig en veilig uit.

Costa rica is ook echt een voetbal land. Ik word er dan ook vaak aan herrinerd dat Nederland van Costa Rica won met de worldcup. Overal kun je voetballen en in elke wijk van een stad heeft wel een eigen club.

Ohja alles is goed met mij trouwens behalve dan dat ik heel erg verkouden ben en daar ook best wel last van heb. Mijn spaans gaat ook steeds iets beter. Ik kan mezelf beter uitleggen en als er iets is of als ik iets niet wil dat ik dat zeggen. Wel ben ik blij dat ik nog handen heb en rare geluiden kan maken om dingen duidelijk te maken. Zo super goed is m'n spaans nou ook weer niet namelijk.
Ik vind het grappig als ik iets moet tellen, dan doe ik het in het spaans en niet meer in het nederlands. Verder heb ik soms als ik met iemand uit nederland praat dat bij sommige woorden eerst het spaanse woord in m'n hoofd komt en daarna pas het nederlandse woord. Verder is spaans een leuke taal om te leren en tegelijkertijd ook grappig. Ik vroeg aan Vale waarom ze hier de "v" als een "b" uitspreken. Maar ze snapte niet wat ik bedoelde en zei dat ze de "v" gewoon normaal uitsprak. Toen sprak ik de "v" uit zoals we die in Nederland uitspraken, en toen vroeg ze welke letter dat was.

Verder is er het plan dat ik komende zaterdag ga bungee jumpen met wat vrienden van AFS. Er moeten nog wat dingen geregeld worden maar dat moet goedkomen. Het is de hoogste bungeejump van Centraal Amerika. Bungee jumpen is iets wat ik al vanaf kinds af aan wil en nu gaat het hopelijk gebeuren!! Ik houd jullie op de hoogte hiervan en als jullie niks meer van me horen dan weten jullie dat het bungeejumpen doorging.

Ik krijg veel vragen over wat mijn adres is hier in Costa Rica. Ze hebben hier geen "normale" adressen zoals in Nederland. Zo heb ik dus geen huisnummer. Er wordt dan ook nooit echt post verstuurd en ontvangen. Maar het kan wel. Mijn adres is:
Costa Rica
Alajuela
Barrio San José
De la Pops 500 mts. norte
Antigua calle del basurero
Frente a la entrada principal de la caballeriza.


Ik vind jullie reacties elke keer opnieuw erg leuk en ben soms verrast door wie blijkbaar allemaal m'n blog lezen en reacties plaatsten. Ik kijk uit naar jullie leuke en lieve reacties!

Tot de volgende blog en heel veel liefs vanuit Costa Rica!!



"Exchange isn't a year in your life, it's a life in a year."